The Mountains are Calling

 Sinds geruime tijd mag ik wandelen, ofwel hiken onder mijn favoriete hobby scharen. Maar als je veel wilt gaan wandelen, zowel in Nederland alsook in de bergen, dan heb je goed materiaal nodig.  Waaronder ook schoenen. En daar ging het bij mij vaak mis. Ik heb in het verleden al heel veel verschillende wandelschoenen gehad. En veel diverse merken. Lage, hoge en halfhoge schoenen. Elke schoen had wel iets.  Ik was er voor mezelf uit dat ik in de bergen liever geen lage wandelschoenen droeg. Want ik miste toch de extra steun die de (half) hoge schoenen gaven. Maar ook in nattere condities bleven mijn sokken en dus mijn voeten niet lang droog met lage schoenen. Dus de lage schoenen zijn afgeschreven bij mij. Dan de hoge schoenen. Ik merkte dat de echt hoge schoenen, voor mijn doeleinde niet geschikt waren. Ik vond ze te strak zitten en mij te weinig bewegingsvrijheid bieden.  Dus die werden ook afgestreept.  Dan bleven dus de halfhoge wandelschoenen over. Maar welke? Ik ben eerlijk, in e

Na een prachtige vakantie afgelopen zomer in het Oetzal, Oostenrijk, begint het toch weer allemaal flink te kriebelen. Het echte bergwandelen mis ik toch wel.  Dus komt mijn beste maat Iwan met een oplossing. "De Dutch Mountain Trail", of wel de "DMT".   Ter gelegenheid van het Dutch Mountain Film Festival en geheel in traditie van de Jubiläumswege in de Alpen, is de  Dutch Mountain Trail  uitgezet.  Het is weliswaar niet de langste, maar wel de zwaarste wandeling van Nederland geworden, die wellicht zelfs kan concurreren met een serieuze tocht in de echte bergen.  Het is een ruige wandeltocht van 101 km lang die Seven Summits (toppen) met elkaar verbindt. De route bestaat uit 4 deeltrajecten en je krijgt maar liefst 7 bergtoppen voorgeschoteld.  Hij loopt van station Eygelshoven (Kerkrade) naar station Maastricht over een route waar het echte berggevoel dus nooit ver weg is. Snelstromende beken, (alpen)weides, holle wegen, Mariakapelletjes, rotswanden en natuurlijk

 Juli 2020.  Dit jaar gaan we op vakantie naar het Lago di Caldonazzo. Een leuke omgeving. Maar ik kom eigenlijk voor de Dolomieten. Maar daar was eigenlijk geen grote camping te vinden waar veel voor de kinderen te doen was.  Dan is het 29 juli 2020. We gaan voor onze eerste wandeling. We rijden door een prachtige omgeving naar Zans. Daar parkeren we voor 6 Euro onze auto en daar begint onze wandeling. De Adolf-Munkel-Trail.  De Adolf Munkel Trail (Via delle Odle) is een prachtige rondwandeling langs de voet van de imposante noordwand van het Geisler/Odlemassief in de Dolomieten. Het wordt zelfs gezien als een van de meest indrukwekkende wandelroutes in de Dolomieten. We hebben echt genoten van de verschillende uitzichten.  Tijdens mijn vakantie heb ik deze wandeling 3x gemaakt, en 3x via een andere weg. De ene nog mooier dan de andere.  Alle keren was de Geisleralm, ofwel de Rifugio delle Odle het doel.  Deze prachtige berghut ligt op 1996 meter hoogte in het Natuurpark Puez - Geisle

De afgelopen jaren heb ik veel gewandeld en steeds meer mijn passie voor het wandelen en vooral de bergen gevonden. Veelal gewoon wandelingen in Nederland en met name in zuid Limburg.  Op vakantie gingen we meestal naar het Lago Maggiore en werd er steevast gewandeld vanuit Macugnaga of Pecetto. Een standaard rondje. Van Macgunaga naar Rifugio Zamboni Zappa en vanuit daar vaak nog even naar het Lago Delle Loce.  Of met de kleine kids naar het gouden beeld op de Monte Moro. Als je hier vaker komt, dan zie ik ook wat er gebeurt met de natuur. Waar ik het eerste jaar dat ik hier was, in 2007 in de zomervakantie, nog tot aan mijn knieën in de sneeuw stond op de Monte Moro, is 10 jaar later gewoon helemaal geen sneeuw meer te zien.  Maar de uitzichten blijven geweldig. En als we dan even rusten in een berghut. Genietend van het eten en het uitzicht. En wat leek het ons mooi om ooit eens te slapen in zo'n hut en dan wakker te worden met dit uitzicht... Maar dan is mijn oudste zoon 14 en